Πώς είναι να είσαι πυροσβέστης στον 9ο πυροσβεστικό σταθμό.
Το Sputnik βρέθηκε στον 9ο πυροσβεστικό σταθμό Αθηνών, και μίλησε με τον Νικόλαο Τσιπλακίδη, πυρονόμο και επόπτη της συγκεκριμένης βάρδιας. Ο άνθρωπος που παλεύει με τις φλόγες μας έκανε να δούμε μία φωτιά μέσα από τα μάτια ενός πυροσβέστη.
Πτυχιούχος δασοπόνος και στο Σώμα από το 1999, το 2002 αποφοίτησε από τη σχολή υπαξιωματικών και αύριο αποφοιτά και από τη σχολή αξιωματικών. 21 χρόνια ασκεί το επάγγελμα του πυρονόμου, ο Νικόλαος Τσιπλακίδης και έχει μάθει να κοιτάει τη φωτιά και τον κίνδυνο κατάματα.
Σκληρές, έντονες και συγκλονιστικές είναι τρεις λέξεις που του έρχονται στο μυαλό περιγράφοντας τις περισσότερες σκηνές που αντιμετωπίζει αυτά τα χρόνια, σε παροχές βοήθειας ή σε διασώσεις μέσα από πυρκαγιές.
«Η πιο πρόσφατη συγκλονιστική εμπειρία μέσα από το σύνολο των εμπειριών των οποίων έχω και θυμάμαι είναι ένα τροχαίο ατύχημα που είχε γίνει μετά την Πρωτοχρονιά στο οποίο είχαμε εμπλοκή δύο οχημάτων. Μέσα στο ένα εξ αυτών ήταν τέσσερις φίλοι, νέα παιδιά, 20-21 ετών, εκ των οποίων οι δύο ήταν νεκροί, ο ένας σοβαρά τραυματισμένος και τους απεμπλέξαμε με την απαραίτητη διαδικασία μέσα από το όχημα. Ήταν συγκλονιστικό γιατί ήταν μικρά παιδιά, ήταν πολύ σκληρή η εικόνα του τροχαίου. Παρόλα αυτά υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, είτε από διασώσεις από διαμερίσματα, είτε με εγκλωβισμένα παιδιά, είτε με υπερήλικες που δεν είχαν ευκολία στην κίνηση, όλα αυτά έχουν μείνει ανεξίτηλα. Όμως, τα ξεχνάς και δεν τα επαναφέρεις συνέχεια στο μυαλό σου, διότι δεν μπορείς να δουλέψεις όταν όλα αυτά συσσωρεύονται» μας περιγράφει.
Νικόλαος Τσιπλακίδης, πυρονόμος
«Δεν κάνουμε ηρωισμούς, αυτή είναι η δουλειά μας»
Η κάθε πυρκαγιά για τους πυροσβέστες, έχει τον δικό της χαρακτήρα, μια δική της διαδικασία για το πώς θα εξελιχθεί.
«Αν μιλάμε για αστικές πυρκαγιές, είναι τελείως διαφορετικές με τις πυρκαγιές που αντιμετωπίζουμε το καλοκαίρι στο δασικό χώρο. Μια δασική πυρκαγιά, είναι πυρκαγιά η οποία εξελίσσεται, έχει πολλούς παράγοντες που θα την ευνοήσουν ή όχι για την εξέλιξή της και το τελικό αποτέλεσμα που θα φέρει αυτή, οπότε θέλει τελείως διαφορετικό τρόπο χειρισμού, διαδικασίας, και σεβασμού. Αντίθετα, μια αστική πυρκαγιά, που μπορεί να ξεκινήσει από την κουζίνα ενός διαμερίσματος, θέλει άλλο χειρισμό» σημειώνει.
Καμία πυρκαγιά δεν είναι εύκολη, ούτε αυτή σε δασικό χώρο, ούτε μια αστική, μας τονίζει. «Δεν κάνουμε ηρωισμούς, αυτή είναι η δουλειά μας» σπεύδει να συμπληρώσει, «αυτό που θεωρεί ο κόσμος ότι είμαστε ήρωες, μας τιμά. Αλλά για εμάς η κάθε πράξη που κάνουμε δεν τη θεωρούμε ηρωισμό, το θεωρούμε καθήκον πάνω στην ασφάλεια του πολίτη, σε αυτό που έχουμε ορκιστεί».
Ο χρόνος, για τους πυροσβέστες, όπως πληροφορούμαστε είναι μεγαλύτερος εχθρός από την πυρκαγιά, ο χρόνος δηλαδή που θα πάρει η πυρκαγιά μέχρι να φτάσουν στο σημείο που βρίσκεται και να την πλήξουν.
Η πυρκαγιά στο Μάτι
Στην πυρκαγιά στο Μάτι, όπως μας είπε, πήγαν μετά. Δεν ήταν από τα πρώτα αυτοκίνητα που έφτασαν, λόγω τομέα.
«Ήταν μια ιδιαίτερη πυρκαγιά, είχαμε κι εμείς συμβάντα εδώ στον σταθμό τον δικό μας, οπότε έπρεπε να διαφυλάξουμε και τον τομέα αυτόν και είχαμε γενικά μια δύσκολή μέρα, γιατί προηγείτο και η πυρκαγιά στην Κινέτα» συμπληρώνει.
Όταν έφτασαν είδαν την καταστροφή, «ήταν μια πυρκαγιά η οποία έχει πάρει τις διαστάσεις που έχει πάρει λόγω της εκατόμβης των θυμάτων που είχαμε, αλλά με τις γνώσεις και την εμπειρία που έχω, θεωρώ ότι ήταν και μια πυρκαγιά, η οποία ήταν καταστροφική από τον χαρακτήρα τον οποίο εξέλαβε, λόγω της γεωμορφολογίας, της καύσιμης ύλης και της τοπογραφίας του μέρους. Κάποιοι που δεν ήμασταν παρόντες μπορούμε να βιώσουμε τη φρίκη του κόσμου εκείνες τις στιγμές» αναφέρει.
Ποτέ, παρόλα αυτά, δεν έχει σκεφτεί να αλλάξει επάγγελμα εξαιτίας των δύσκολων συνθηκών που μπορεί να αντιμετωπίζει. Τις περισσότερες φορές οι δύσκολες περιστάσεις τον κάνουν, όπως μας λέει, να βελτιωθεί, να ψαχτεί σε κάποια πράγματα περισσότερο ώστε να μπορεί πάντα να είναι ένα βήμα μπροστά από αυτό που θα συναντήσει.«Ο κίνδυνος είναι συνυφασμένος με τη δουλειά μας, είναι υπαρκτός σε κάθε περιστατικό και πολλές φορές μπορεί να έχει περάσει δίπλα μας» υποστηρίζει.
«Η πυρκαγιά που κινδύνευσα»
Υπάρχουν στιγμές που έχουν κινδυνεύσει και έχουν εγκλωβιστεί σε πυρκαγιές. Τον πρώτο χρόνο που ήταν στην πυροσβεστική, ο ίδιος είχε κινδυνεύσει, σε μια πυρκαγιά στην Πάρνηθα.
«Ήταν μια πυρκαγιά η οποία εξελίχθηκε πάρα πολύ γρήγορα, μέσα σε ένα αγροτοδασικό κομμάτι, γι’ αυτό είχε τεράστια εξάπλωση. Εμείς πηγαίνοντας με τον επικεφαλής της εξόδου τότε, έτυχε και βρεθήκαμε στο μέτωπο της πυρκαγιάς, χωρίς να έχουμε καμία ενημέρωση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τα αυτοκίνητα να μην μπορούν να πάνε ούτε μπροστά ούτε πίσω, ήμασταν μια ομάδα οχημάτων και εγκλωβιστήκαμε γύρω στα 7-10 άτομα. Τώρα το πώς επιβιώσαμε δεν το ξέρουμε, ήταν μια πυρκαγιά που πέρασε από πάνω, έκαψε τα πάντα, μας έκαψε και ένα αυτοκίνητο. Εμείς όμως ευτυχώς επιβιώσαμε» θυμάται ο κ. Τσιπλακίδης.
«Σε 30 δεύτερα μέχρι 1 λεπτό έχουμε ξεκινήσει για το συμβάν»
Ο ίδιος μας εξηγεί επίσης ότι είναι σημαντικό να είναι σε εγρήγορση. Από τη στιγμή που αναλαμβάνουν υπηρεσία είναι έτοιμοι, «από τις 2 που αναλάβαμε σήμερα μέχρι τις 10 το βράδυ είμαστε σε πλήρη ετοιμότητα» παραθέτει.
Αυτό σημαίνει ότι μόλις δοθεί ένα συμβάν από το επιχειρησιακό κέντρο, «αυτομάτως εμείς μπαίνουμε στα αυτοκίνητα, ο καθένας εκεί που είναι ορισμένος, ο εξοπλισμός είναι ήδη μέσα στα αυτοκίνητα, οπότε υπολογίζουμε ότι σε 30 δεύτερα μέχρι 1 λεπτό έχουμε ξεκινήσει για το συμβάν» αναλύει ο ίδιος.
Το συμβάν δίνεται ηλεκτρονικά μέσο συστήματος στα οχήματα, επομένως γνωρίζουν ακριβώς τις διαδρομές που πρέπει να ακολουθήσουν.
Επιπλέον, σε κάθε αλλαγή βάρδιας που αναλαμβάνουν υπηρεσία, ελέγχει ο καθένας το όχημά του και τον εξοπλισμό του, τα εργαλεία, το νερό, τον αφρό, οτιδήποτε χρειαστεί για ένα πιθανό συμβάν που θα προκύψει.
Ο κ. Τσιπλακίδης, δεν έχει ζήσει τη δύσκολή στιγμή να δει φίλο του πυροσβέστη να τραυματίζεται ή να πεθαίνει και «δεν θέλω να το δω ποτέ αυτό. Μέρος της δουλειάς μας είναι να μην εκτεθεί συνάδελφος στον κίνδυνο ή να προβλέψει τον κίνδυνο που έρχεται, είναι ίσως το μεγαλύτερο άγχος και στοίχημα που έχει ο κάθε αξιωματικός που ασκεί τα καθήκοντά του» υπογραμμίζει.
Οι συνέπειες της πανδημίας
Ο κ. Τσιπλακίδης εξηγεί και πόσο επηρέασε τη δουλειά του ο κορονοϊός που συνεχίζει να επηρεάζει την ανθρωπότητα.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα που πέρασε, άλλαξαν εντελώς τη διαδικασία της εργασίας, δηλαδή, «ο σταθμός εδώ δουλεύει οκτάωρο, με τρεις βάρδιες ημερησίως, οι οποίες εναλλάσσονται μεταξύ τους. Εμείς κατά το διάστημα αυτό μετά από διαταγή της ηγεσίας και έπειτα από συμβουλές των ειδικών, χωριστήκαμε σε ομάδες, δουλεύαμε 24ωρα, με εφεδρείες, οπότε ήταν λιγότερα τα άτομα που βρίσκονταν στον σταθμό. Αυτό όμως επηρέασε και θετικά και αρνητικά, το θετικό ήταν ότι ήμασταν λιγότερα άτομα οπότε ο κίνδυνος είχε μειωθεί και το αρνητικό ήταν ότι αντιμετωπίσαμε τα πράγματα με λίγα χέρια, δηλαδή είχαμε προβλήματα όπως ήταν η “Μήδεια”, κάποιες αστικές πυρκαγιές» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η άγνοια των πολιτών για τις φωτιές
Είναι πολλά τα πράγματα που δεν γνωρίζει ένας πολίτης για τις πυρκαγιές, μας λέει. «Αν μιλάμε για τα σπίτια μας, η αστοχία που μπορεί να αντιμετωπίσουμε τις περισσότερες φορές είναι είτε ξεχασμένα μαγειρικά σκεύη, υπερφορτώσεις των δικτύων και τα τζάκια, όπου είναι συχνή αιτία φωτιάς τα τελευταία χρόνια» λέει χαρακτηριστικά ο Έλληνας πυρονόμος.
Στην ύπαιθρο, συνήθως, είναι «η επιμονή κάποιων ανθρώπων να καίνε τα κλαδέματα και τα απορρίμματα, σε μέρες απολύτως επικίνδυνες, ακόμα και μετά από τόσες καμπάνιες που έχουν γίνει» μας λέει.
Σαν υπηρεσία, η συγκεκριμένη, κάνει ελέγχους και επιβάλλονται πρόστιμα και αυτό γιατί «πρέπει κάποιοι να καταλάβουν ότι η δική τους αμέλεια δεν μπορεί να στοιχίζει ζωές» τονίζει.
Αρκετές φορές ο συγκεκριμένος πυρονόμος, έχει σώσει άνθρωπο από τις φλόγες, όπως μας περιγράφει.
Συνεχίζοντας, διευκρινίζει ότι πολλές φορές η εικόνα των πολιτών είναι ότι η πιο δύσκολη περίοδος για τους πυροσβέστες είναι οι καλοκαιρινοί μήνες, κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει.
«Όπου υπάρχει καταστροφή είναι εκεί η πυροσβεστική, δυστυχώς και τα τελευταία χρόνια έχουμε μια πληθώρα συμβάντων, τα οποία δεν μας αφήνουν να πούμε ότι ευησυχαζόμαστε τους καλοκαιρινούς μήνες. Απλώς, τους καλοκαιρινούς μήνες είναι πιο γενικευμένα τα θέματα και όλη η Ελλάδα αντιμετωπίζει δασικές πυρκαγιές, ακούγεται περισσότερο» υπογραμμίζει.
Αντιμετωπίζουν πληθώρα συμβάντων και το χειμώνα δηλαδή, όπως, αστικές πυρκαγιές, φωτιές σε διαμερίσματα, σε εργοστάσια, τροχαία ατυχήματα, παροχές βοήθειας, εργατικά ατυχήματα και τα καιρικά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια έχουν ενταθεί.«Τα γεγονότα δεν σταματούν τον Οκτώβρη, όπως νομίζει ο κόσμος, συνεχίζουν πάντοτε» εξηγεί.
Κλείνοντας, στέλνει ένα μήνυμα στους αναγνώστες ενόψει καλοκαιριού, υπογραμμίζοντας ότι όσοι διαμένουν ή πρόκειται να διαμείνουν σε περιοχές, οι οποίες θεωρούνται επικίνδυνες, να έχουν προγραμματισμένο πάντοτε ένα δρομολόγιο διαφυγής και να το ακολουθήσουν πολύ γρήγορα, αν χρειαστεί, προτού καταλάβουν ότι η φωτιά είναι δίπλα τους, χωρίς να διστάσουν να αφήσουν το σπίτι πίσω.
«Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι οι εκκενώσεις τις τελευταίας στιγμής δεν φέρνουν το καλύτερο αποτέλεσμα» καταλήγει.
