Τις Άγιες Μέρες του Πάσχα, τότε που τα σπίτια γεμίζουν αρώματα, οι καρδιές γεμίζουν πίστη κι ελπίδα, και οι οικογένειες ανταμώνουν γύρω από ένα κοινό τραπέζι, κάποιοι επιλέγουν – ή καλύτερα νιώθουν χρέος – να βρίσκονται αλλού.
Είναι οι μόνιμοι και εθελοντές πυροσβέστες.
Είναι εκείνοι που αυτές τις ημέρες δεν ανάβουν τα κάρβουνα για το ψήσιμο του οβελία , αλλά κινητοποιούνται για να σβήσουν φλόγες. Δεν ανταλλάσσουν μόνο ευχές, αλλά και οδηγίες σε σταθμούς, περιπολίες και συμβάντα. Δεν βρίσκονται δίπλα στους δικούς τους, γιατί έχουν επιλέξει να σταθούν δίπλα σε όλους μας.
Με αίσθημα καθήκοντος, πίστη στον άνθρωπο και απόλυτη αφοσίωση στην αποστολή τους, παραμένουν στις επάλξεις, ώστε όλοι οι υπόλοιποι να μπορούμε να γιορτάζουμε με ασφάλεια. Και το κάνουν σιωπηλά, χωρίς προσδοκίες, χωρίς φανφάρες – με μόνο τους “αντάλλαγμα” ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης ή ένα “ευχαριστώ”. Αυτοί είναι οι αληθινοί φρουροί της ζωής. Αυτοί είναι οι αφανείς ήρωες του Πάσχα.
Και σε αυτούς, οφείλουμε τον απόλυτο σεβασμό και την αμέριστη ευγνωμοσύνη μας. Γιατί όσο εμείς ανάβουμε τη λαμπάδα, εκείνοι κρατούν άγρυπνη τη φλόγα της προσφοράς.
Καλό Πάσχα σε όλους τους πυροσβέστες – μόνιμους και εθελοντές. Η σκέψη μας και η ευγνωμοσύνη μας είναι μαζί σας.
