Πετάνε στον δρόμο τα θύματα της τραγωδίας στο Μάτι.
Την έξωση των πυρόπληκτων από τις παραθεριστικές κατοικίες της Αεροπορίας στο Ζούμπερι, όπου διαμένουν μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, καταγγέλλει πυρόπληκτος στη «Ζούγκλα».
Συγκεκριμένα, ο κάτοικος της περιοχής Πέτρος Πετρίδης αναφέρει ότι ο διοικητής του ΚΕΔΑ (Κέντρα Ετοιμότητας Διασποράς Αεροπορίας), στο Ζούμπερι, ενημέρωσε στις 10 Μαΐου τους πυρόπληκτους κατοίκους που φιλοξενούνται στο κέντρο από το ξέσπασμα της πυρκαγιάς το καλοκαίρι του 2018, πως πρέπει να έχουν εκκενώσει τα οικήματά τους και να έχουν αποχωρήσει μέχρι τις 29 Μαΐου.
Όπως τονίζει στη «Ζούγκλα» ο κ. Πετρίδης, μετά την ανακοίνωση της απόφασης από τη διοίκηση του στρατοπέδου, οι κάτοικοι ζήτησαν να παραλάβουν εγγράφως τη διαταγή έξωσής τους από τα οικήματα προκειμένου να διαπιστώσουν από πού αυτή προέρχεται, για να πάρουν ως απάντηση από τη διοίκηση ότι θα λάβουν την απόφαση όταν αποχωρήσουν από τα οικήματα. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια της αντιπαράθεσης μεταξύ κατοίκων και διοίκησης η πλευρά του διοικητή απάντησε στις αντεγκλήσεις των πυρόπληκτων λέγοντας «το κράτος είμαι εγώ».
Ο κ. Πετρίδης επισημαίνει τις χρονοβόρες διαδικασίες που απαιτούνται για να προχωρήσουν οι κάτοικοι τις εργασίες αποκατάστασης των ζημιών που έχουν υποστεί οι περιουσίες τους, τέσσερα χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά. Αναφέρει συγκεκριμένα: «Τον Δεκέμβριο μου καταβλήθηκε η προκαταβολή για να χτίσουμε ξανά το σπίτι, που είναι κατεστραμμένο ολοσχερώς, και από τότε ο ΔΕΔΔΗΕ και οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν έχουν εκδώσει τις άδειες προκειμένου να τοποθετηθεί το εργοταξιακό ρεύμα. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να ξεκινήσουμε τις εργασίες».
«Το κράτος είμαι εγώ»
Αναλυτικά όσα είπε στη «Ζούγκλα» ο Πέτρος Πετρίδης:
«Στο στρατόπεδο της Αεροπορίας στο Ζούμπερι, μετά τη φωτιά που ξέσπασε πολλοί κάτοικοι της περιοχής φιλοξενήθηκαν εκεί, στον χώρο του στρατοπέδου, μέχρι να φτιαχτούν τα σπίτια τους.
Δυστυχώς, έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και πολλοί από εμάς δεν έχουμε καταφέρει να ξεμπλέξουμε με τη γραφειοκρατία για να προχωρήσουμε στην κατασκευή των σπιτιών μας. Μεμονωμένοι άνθρωποι όπως η αδερφή μου που κατοικούσε στο σπίτι που κάηκε, αλλά και οικογένειες με παιδιά.
Στις 10 Μαΐου ενημερώθηκαν οι κάτοικοι ότι έχουν διορία μέχρι τις 29 Μαΐου για να αποχωρήσουν. Παρόλο που έγιναν συζητήσεις και πολλοί κάτοικοι είπαν πως το περιθώριο αυτό είναι πολύ μικρό για να βρουν εναλλακτικές λύσεις ώστε να μη μείνουν στον δρόμο, δεν τους ενδιέφερε. Υπήρξαν απαξιωτικές κουβέντες από την πλευρά του διοικητή, του τύπου ”τι κάνετε εσείς εδώ πέρα που σας φιλοξενούμε τέσσερα χρόνια… Σηκωθείτε πηγαίντε σπίτια σας”, χωρίς καν να γνωρίζει αν ο καθένας από αυτούς με τους οποίους συνομιλεί έχει σπίτι. Αυτό θα μπορούσε να το διαπιστώσει εύκολα. Ποιος έχει κάποιο σπίτι να πάει και ποιοι είναι εντελώς άστεγοι.
Ώθησαν τους ανθρώπους να φύγουν, να παραδώσουν τα κλειδιά, να πάρουν τα πράγματά τους συνοδεία της Ασφάλειας. Η αδερφή μου αναγκάστηκε να μπει σε αυτή τη διαδικασία, πήρε τα πράγματά της συνοδεία αερονόμου μέχρι την πόρτα του δωματίου περιμένοντας να μαζέψει όσα πράγματα μπορούσε. Σήμερα πήγαμε μαζί και ζητήσαμε να δούμε τον διοικητή προκειμένου να ρωτήσουμε και να μας δώσει ένα αντίγραφο για να διαπιστώσουμε από πού προήλθε η διαταγή έξωσης. Από το κράτος; Από το υπουργείο; Ο διοικητής αρνήθηκε να δώσει αυτή την απόφαση. Εμένα δεν μου επέτρεψαν καν να μπω στον χώρο του στρατοπέδου, μπήκε η αδερφή μου και της είπε ο διοικητής ότι την απόφαση που ζητάτε, επειδή “το κράτος είμαι εγώ”, θα την πάρετε όταν θα ‘χετε φύγει.
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι έχουν φύγει, δύο κυρίες παραμένουν κλειδωμένες στο δωμάτιό τους και αρνούνται να αποχωρήσουν. Η αδερφή μου αναγκάστηκε να πάρει τα πράγματά της και να πάει στο καμένο οικόπεδο γιατί δεν έχει πουθενά αλλού να μείνει.
Δεν τους ενδιέφερε πού θα πάει ο κόσμος και αν έχει σπίτι να μείνει.
Εκτός των χρονοβόρων διαδικασιών για να βγουν οι άδειες και τα σχέδια προκειμένου να προχωρήσουμε στην αποκατάσταση των ζημιών, στη δική μου περίπτωση, τον Δεκέμβριο μου καταβλήθηκε η προκαταβολή για να χτίσουμε ξανά το σπίτι, που είναι κατεστραμμένο ολοσχερώς, και από τότε ο ΔΕΔΔΗΕ και οι εμπλεκόμενοι φορείς δεν έχουν εκδώσει τις άδειες προκειμένου να τοποθετηθεί το εργοταξιακό ρεύμα. Αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να ξεκινήσουμε τις εργασίες. Περιμένουμε… Άλλοι συντοπίτες στο Μάτι αντιμετώπισαν ίδιες ή παρόμοιες δυσκολίες. Είναι γνωστό ότι εδώ και τέσσερα χρόνια ταλαιπωρείται κόσμος. Όσοι είχαν απλώς επισκευές προχώρησαν γρήγορα. Για όσους είχαν κατεστραμμένο σπίτι και χρειάζονταν ολική επισκευή, υπάρχει μια ολόκληρη διαδικασία που εξακολουθεί να υφίσταται».
Πηγη: zougla.gr
